Opublikowano: 05 marzec 2013

Odsłony: 5032

      W społeczeństwie aborcja budzi wiele kontrowersji. Według statystyk większość społeczeństwa jest przeciwna aborcji, ale liczba nielegalnie przeprowadzonych zabiegów jest przerażająca. Najwięcej problemów wzbudza pytanie: Kiedy rozpoczyna się życie? Czy od momentu narodzin, czy od momentu poczęcia. .Jedni uważają, że aborcja powinna być zabroniona, a dziecko powinno być chronione przez państwo od chwili jego poczęcia, aż do naturalnej śmierci jako obywatela kraju. Inni zaś by aborcja była legalna, a kobiety same mogły decydować czy chcą urodzić czy zabić nienarodzone jeszcze dziecko. Jak widać aborcja to temat bardzo kontrowersyjny.

  METODY ABORCJI

   Istnieje kilka metod przeprowadzenia aborcji. Na najwcześniejszym etapie zwykle podaje się kobiecie serię środków chemicznych wywołujących poronienie. Ta metoda w około 8% przypadków wymaga dodatkowej interwencji chirurgicznej. Na dalszych etapach stosuje się rozmaite połączenia środków chemicznych podawanych kobiecie. W ostatnim trymestrze używana jest zazwyczaj metoda wywołania przedwczesnego porodu lub niszczenie płodu – odpowiednik metody cesarskiego cięcia. W Polsce powszechnie stosowaną  metodą jest  łyżeczkowanie, czyli tzw. skrobanka. W krajach rozwiniętych popularniejsza jest metoda próżniowa, która jest mniej inwazyjna i dogodniejsza dla kobiet, ponadto wprowadzono  też metodę farmakologiczną, polegającą na przerwaniu ciąży za pomocą leku.

Aborcja na świecie:

W 1989 roku ONZ (Organizacja Narodów Zjednoczonych) uchwaliła Konwencję o prawach dziecka”, napisane w niej jest:

„ ... Każda istota ludzka w wieku poniżej osiemnastu lat (artykuł 1), oraz każde dziecko ma niezbywalne prawo do życia (art. 6). Jednocześnie w niemającej mocy prawnej preambule zapisano: dziecko, z uwagi na swoją niedojrzałość fizyczną oraz umysłową, wymaga szczegółowej opieki i troski, w tym właściwej ochrony prawnej, zarówno przed, jak i po urodzeniu...” 

Dopuszczalność aborcji na życzenie jest zasadą legalna. Usunięcia płodu dozwolone jest w Ameryce Północnej (USA, Kanada), większej części Europy (oprócz Polski, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Finlandii, Irlandii, Hiszpanii), północno- wschodniej Azji i Republice Południowej Afryki (RPA). 

W Afryce, Południowo- Zachodniej Azji i części Ameryki Południowej aborcja dopuszczalna jest tylko na wzgląd na życie i zdrowie matki. Niedopuszczalna jest aborcja na terenach Chile, Salwador i Nikaragui. W Polsce jest ona zaostrzona ale nie jest niedopuszczalna. Kobiety wyjeżdżają do państw w Europie jak Francja, do całej południowej Europy, Ameryki Północnej w których aborcja jest legalna i nie ciągnie za sobą odpowiedzialności prawnej. 

Aborcja w Polsce:
    W Polsce aborcja jest nielegalna i ograniczona.                    Jednak polskie prawo pozwala przerwanie ciąży, gdy:
1. ciąża stanowi zagrożenie dla zdrowia lub życia ciężarnej kobiety,
2. płód jest nieodwracalnie lub ciężko chory, upośledzony a choroba nieuleczalna zagraża jego życiu,
3. kobieta zaszła w ciążę w wyniku przestępstwa np. gwałtu.
W tych trzech przypadkach w Polsce dopuszcza się wykonania zabiegu aborcyjnego, prawo w Polsce nie przewiduje kary dla osób które dokonują zabiegu, jak i kobiet, które na terenie innego państwa gdzie aborcja jest dozwolona dopuszczą się takiego zabiegu. 

Zabronione jest w Polsce: 

1. zmuszanie kobiet ciężarnych do zabiegu aborcji,
2. dokonania zabiegu za zgodą kobiety, gdy jest to wbrew przepisom, 
    Przeprowadzenie zabiegu aborcji ciągnie za sobą zagrożenia nie tylko prawne lecz i fizyczno-biologiczne np. powikłania, oraz psychiczne jak depresja, wyrzuty sumienia. „Turystyką aborcyjną” nazywamy wyjazdy do państw w którym aborcja jest legalna w celu przeprowadzenia jej.

Według Kościoła Katolickiego na mocy V przykazania, które brzmi 
„Nie zabijaj” o aborcji mówi:
„ ... Życie ludzkie od poczęcia powinno być szanowane i chronione w sposób absolutny (...) Przerwanie ciąży to zamierzony cel, który jest sprzeczny z prawem moralnym...”
Zamiast aborcji istnieją inne sposoby „pozbycia się” dziecka np. po urodzeniu oddać je do adopcji, do rodziny zastępczej, która pokocha to dziecko i zapewni mu normalny dom, rodzinę i start w życiu, gdzie będzie kochane i szanowane, a rodzina zapewni mu odpowiednią opiekę. 

Centrum Badania Opinii Społecznej 2007 r.

Przerywanie ciąży –statystyki:

Aż 98 proc. państw dopuszcza aborcję ze względu na zagrożenie życia kobiety, 63 proc. w sytuacji zagrożenia jej zdrowia, 43 proc. z powodu gwałtu i 39 proc. gdy płód jest uszkodzony. Ze względów  ekonomiczno-społecznych – 33 proc. aborcję uznaje za uzasadnioną, a 27 proc. dopuszcza zabicie dziecka na żądanie. W Polsce w roku 2002 oficjalnie dokonano 159 aborcji. Szacuje się jednak, że jest ich około 10 tysięcy rocznie. Niektóre dane o podziemiu aborcyjnym podają liczbę 13 tysięcy. Zaznaczyć  trzeba,  że liczba urodzeń w roku 2000, w porównaniu z latami sześćdziesiątymi zmniejszyła się około połowę. Rocznie na świecie z powodu zabiegów przerywania ciąży umiera aż 70 tys,. kobiet. Badania demograficzne wykazują, że w Polsce około 65 proc. osób dopuszcza aborcję pod pewnymi warunkami, czy też ją usprawiedliwia. Zdecydowanie zaś potępia aborcję 24 proc. Polaków,   a 10 proc. ją popiera. Wśród osób akceptujących zabijanie nienarodzonych dzieci, większości to mieszkańcy miast.

W społeczeństwie zdania są podzielone. Zwolennicy aborcji twierdzą, że w momencie ciąży w ciele kobiety rozwija się embrion, płód, nie nowy człowiek (staje się nim dopiero w pewnym momencie). Wychodząc z takiego założenia, kobieta ma prawo do „wolnego wyboru”, czy za kilka miesięcy chce być mamą, czy jeszcze nie. Nie narzucają aborcji, ale chcą szeroko pojętej wolności dla kobiet, która prawnie im się należy. Przeciwnicy aborcji przyjmują za początek życia poczęcie, więc każda aborcja jest zabiciem własnego dziecka. Przyjmując założenie,  że  dziecko w chwili poczęcia jest embrionem, trzeba także zastanowić się nad faktem, kto ma prawo decydować o jego rozwoju.

Embrion jako zygota ma inny genotyp niż matka, dlatego nie można uznać,  że płód jest częścią ciała kobiety. Dlatego nie do końca prawdziwe jest twierdzenie „mój brzuch, moja sprawa”. Przynajmniej w części decydować o aborcji powinien także domniemany tatuś. Faktem jest, że do pewnego momentu trudno uznać płód za człowieka, szczególnie, gdyż  większość  narządów wykształca się dopiero po upływie 12 – 14 tygodni (dotyczy także mózgu).Patrząc z drugiej strony, każdy zgodzi się ze stwierdzeniem, że dziecko w chwili narodzin jest człowiekiem oraz,  że rozwój człowieka przebiega równomiernie . Czy w takim razie tydzień przed narodzinami też było człowiekiem? Odpowiedź będzie raczej twierdząca. Idąc dalej, zgodnie z równomiernym rozwojem, poczęte dziecko było także człowiekiem w 4 miesiącu ciąży i kilka minut po zapłodnieniu.

Problem wydaje się być nie do rozwiązania. Oczywiście kobiecie przysługuje prawo wyboru oraz wolność osobista, powinno się jednak pamiętać,  że wolność człowieka kończy się wraz z naruszaniem wolności innej osoby. Więc bardzo ważną sprawą jest orzeczenie z punktu widzenia biologicznego, czy zarodek jest już człowiekiem, czy jeszcze nie. Z punktu widzenia współczesnej medycyny, nie można tego jednoznacznie stwierdzić. Poza tym aspektem istnieją jeszcze inne powody zdecydowanej reakcji społeczeństwa na aborcje. Szczególnie ważne są aspekty moralne. Bo czy kobieta, która zdecydowała się na aborcję z powodów takich jak kariera, pieniądze czy po prostu  „nieodpowiedni moment” w przyszłości może być dobrą matką? Nie można tego wykluczyć, ale ważne jest też to,  że w większości sytuacji niewiele może przekazać dziecku istotnych wartości. Trzeba też wziąć pod uwagę,  że aborcja w wielu przypadkach niesie ze sobą psychiczne i długotrwałe skutki, które mogą się odbić na dzieciach takiej kobiety.

Iwona Baran

Sabina Surowiec